تئاتری که در مقابل تماشاگر گریم می‌شود/ بمباران تهران در دهه ۶۰
تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۴۱۴۶۳
محمودرضا رحیمی کارگردان با سابقه تئاتر ایران که بعد از چند سال دوری از عرصه کارگردانی با نمایش «روزی روزگاری سمنگان» نوشته همسر خود نازنین گودرزیان به این عرصه بازمی‌گردد، درباره این تجربه به خبرنگار مهر گفت: سال ۹۶ آخرین تجربه کارگردانی‌ام را سپری کردم. البته در این فاصله از کارگردانی تئاتر دور نبودم زیرا در عرصه تدریس تئاتر به گونه‌ای عمل می‌کنم که هنرجویان در پایان دوره حتما باید به یک اجرا برسند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی درباره موضوع نمایش «روزی روزگاری سمنگان»، توضیح داد: «روزی روزگاری سمنگان» یک داستان خیلی کوتاه و درباره خاطرات نازنین گودرزیان در ارتباط با بمباران شهر تهران در دهه ۶۰ و دوران جنگ تحمیلی است. البته ما این داستان کوتاه را وسعت دادیم و انگاره‌های خودم را هم در اثر اضافه کردم.
رحیمی درباره مکان اجرای این اثر نمایشی، یادآور شد: ما در ابتدا «روزی روزگاری سمنگان» را برای اجرا به یک سالن ارایه دادیم ولی مشکلاتی پیش آمد و اجرای نمایش در آن سالن میسر نشد. خیلی اتفاقی به دلیل درخواستی که به مدیریت مجموعه تئاتر شهر ارایه داده بودم، به من اطلاع داده شد که یکی از نوبت‌های سالن چهارسو در سال جاری در اختیار گروه ما قرار گرفته است. چون ما حدود یک سال و نیم کار را تمرین کرده‌ایم، توانستیم برای اجرا در بهمن و اسفند سال جاری اقدام کنیم. کسی که اولین شب اجرای نمایش را ببیند گویی تماشاگر آخرین شب اجرا است و به لحاظ پختگی شب اول با شب آخر تفاوتی نخواهد داشت.
این کارگردان تئاتر با بیان اینکه «روزی روزگاری سمنگان» به صورت کارگاهی شکل گرفته است، افزود: معتقدم در کار کارگاهی، کارگردان فقط به رویاهای تمامی اعضای گروه نظم می‌دهد. «روزی روزگاری سمنگان» از دل خواسته‌های بچه‌ها شکل گرفته است. در این نمایش خواسته‌ها و رویاهای بچه‌ها پرورش پیدا کردند و همه کاری را که انجام می‌دهیم، دوست داریم.
کارگردان نمایش‌های «اتوبوسی به نام هوس»، «ارکستر مردگان» و «چند کاپریس برای ویولون» درباره ویژگی‌های «روزی روزگاری سمنگان» در شکل کارگردانی اثر، تاکید کرد: امروزه می‌توان کارگردان‌های تئاتر را به چند دسته تقسیم کرد؛ کارگردان‌هایی که آنچه را دوست دارند روی صحنه می برند، کارگردان‌هایی که جهان مورد علاقه‌شان را روی صحنه می‌برند و کارگردان‌هایی که آنچه را فکر می‌کنند در پیرامون‌شان هست با جزییات روی صحنه می‌برند. من سعی کردم در گروه سوم قرار بگیرم.
رحیمی ادامه داد: برخی از بازیگران «روزی روزگاری سمنگان» نقش‌هایی را بازی می‌کنند که وجود خارجی داشته‌اند و برخی نقش‌ها را هم منطبق با محله‌های تهران و فضای آن‌ها در دهه ۶۰ شکل دادیم. کار درباره بمباران محله‌های تهران در دهه ۶۰ است و ما سعی کردیم آن زندگی و نفس و ارتباط مردم در آن دوران را به نمایش بگذاریم.
وی درباره طراحی صحنه این نمایش، اظهار کرد: طراحی صحنه ما ترکیبی است؛ هم چیزهایی را داریم که در واقعیت وجود دارد و هم چیزهایی را داریم که در ذهن ما وجود دارند. قسمتی از طراحی صحنه مانند محله‌های تهران واقعی است، البته با کمترین مواد این طراحی انجام شده است. همچنین در طراحی صحنه این اثر به چیزی که در ذهن‌مان نیز هست جامه عمل پوشانده‌ایم.
کارگردان «روزی روزگاری سمنگان» درباره روند تولید این اثر با توجه به شرایط اقتصادی موجود در جامعه و تئاتر ایران، تاکید کرد: چون شرایط مربوط به داشتن تهیه‌کننده را ندارم، فعلا با بزرگواری گروه جلو می‌رویم و امیدوارم این بزرگواری تا پایان اجرا ادامه داشته باشد. البته سعی می‌کنیم تئاترمان فضای همیشه فعال و برگرفته از کهن‌الگوی خانواده را داشته باشد. فضای عجیب و جالبی در کار وجود دارد و مانند چند خویشاوند در کنار هم هستیم. احساس می‌کنم دوباره به تئاتر دهه ۷۰ بازگشته‌ایم که کارهای مختلفی را کار کردم. در آن دوران فضای تئاتر و گروه‌ها عاشقانه بود.
رحیمی درباره گروه بازیگران این نمایش ادامه داد: در این نمایش همسرم نازنین گودرزیان، فاطمه محمدیان، بهرام سروری‌نژاد و همسرش ساغر مختاری، جواد صداقت و همسرش الهام ابنی، بهاره مشیری، رضا شیبانی به ایفای نقش می‌پردازند.
وی یادآور شد: در اجرای «روزی روزگاری سمنگان»، الاله بیگدلی در حین اجرا، گریم بازیگران را انجام می‌دهد تا مرور زمان به تماشاگر نشان داده شود.
نمایش «روزی روزگاری سمنگان» از ۲۵ بهمن تا ۱۰ اسفند ساعت ۱۸ در تالار چهارسوی مجموعه تئاتر شهر به صحنه می‌رود.
عکس از محمد نمازی است.
کد خبر 6022257منبع: مهر
کلیدواژه: محمود رضا رحیمی کارگردان تئاتر تئاتر شهر هنرمندان تئاتر تئاتر ایران چهل و دومین جشنواره فیلم فجر سی و نهمین جشنواره موسیقی فجر جشنواره فیلم فجر فیلم سینمایی جشنواره موسیقی فجر تئاتر ایران هنرمندان تئاتر فیلم پرویزخان جایزه سینمایی موسیقی ایرانی محمد خزاعی کنسرت موسیقی طراحی صحنه دهه ۶۰
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۴۱۴۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«عشق به دیکتاتور‌ها کمکی نمی‌کند» روی صحنه رفت/ تئاتر نیازمند حمایت
علی روحی کارگردان نمایش «عشق به دیکتاتور‌ها کمکی نمی‌کند» گفت: نمایش «عشق به دیکتاتور‌ها کمکی نمی‌کند» به نویسندگی آرام محضری، در سال ۱۳۹۴ منتشر شد. این نوشته با ۴ پرسوناژ و صدای یک شخصیت خیالی، در دو پرده که بخش بیشتر صحنه آن در دفتر نخست‌وزیری طی میشد نوشته شده است؛ اما در نسخه‌ای که از ۹ اردیبهشت ماه امسال اجرا رفت، اصلاحاتی در نمایشنامه اعمال شد.
وی ادامه داد: در کنار متن نمایش، سعی شده است تا با استفاده از لباس، موسیقی، نورپردازی، صحنه آرایی و تیم بازیگران ترکیبی از جلوه‌های صمعی و بصری ایجاد شود تا مخاطب ارتباط بیشتری با نمایش و حس همزاد پنداری نزدیکتری با شخصیت‌ها و موقعیت‌هایی که در آن قرار می‌گیرند، برقرار کند.
روحی درباره خلاصه داستان توضیح داد: مرد جوانی به نام خوزه، شیفته دختری به نام مارتا است اما به دلیل شرایط جامعه مجبور به ترک او می‌شود تا به دنبال تحقق رویاهای خود برود. سال‌ها بعد وقتی خوزه تبدیل به نخست وزیر خودخوانده شده دوباره مارتا را می‌بیند ولی اینبار شرایط به گونه دیگری متفاوت است.
این کارگردان درباره انتخاب اسم این نمایش گفت: اسم نمایش «عشق به دیکتاتور‌ها کمکی نمی‌کند» برگرفته از اسم خود نمایشنامه به نویسندگی آرام محضری است که سال ۱۳۹۴ به چاپ رسیده بود. البته نمایشی که درحال حاضر بر روی صحنه است، تغییراتی نسبت به متن اصلی داشته که با هماهنگی و موافقت نویسنده بوده است. ضمن اینکه متن تغییرات اساسی نداشته است ولی تعداد پرسوناژ‌ها بیشتر شده است و موقعیت‌های چالش برانگیز تری در صحنه اتفاق می‌افتد.
وی بیان کرد:در این چند ماه تمام تلاش گروه از بازیگران گرفته تا سایر عوامل ارائه نمایشی درخور و مورد پسند برای هنردوستان به خصوص مخاطبان جدی و حرفه‌ای تئاتر بوده است که امیدواریم از تماشای این نمایش لذت ببرند و در آخر از همه دوست داران هنرهای نمایشی درخواست دارم که از تئاتر و نمایش‌های درحال اجرا حمایت کنند.
شایان ذکر است که علی روحی فارغ‌التحصیل دوره فیلمسازی از کانون سینماگران جوان. با سابقه تولید چند فیلم کوتاه و ساخت فیلم مستند در ژانر اجتماعی و همچنین نویسندگی چندین فیلمنامه کوتاه. بعد از تجربه به اجرا بردن اولین نمایش تئأتر خود با نام "نوری که هست"نوشته آرام محضری. درحال حاضر از ۹ اردیبهشت ماه امسال نمایش "عشق به دیکتاتور‌ها کمکی نمی‌کند" را با همکاری مجدد نویسنده نمایشنامه و در عمارت ارغوان به روی صحنه خواهد برد.
نمایش «عشق به دیکتاتور‌ها کمکی نمی‌کند» به نویسندگی آرام محضری، کارگردانی و طراحی علی روحی و تهیه‌کنندگی محمد آئینی است. از عوامی دیگر این نمایش می‌توان به گروه بازیگران احسان شیخی، نازنین بیوک، رسول بابایی، شکیبا کیا و میرنادر مظلومی، دستیار کارگردان و اتاق فرمان سعیده سرلک، طراحی صدا و موسیقی شایان شعله، ضبط موسیقی استودیو بلوط، طراح گریم سولماز جانجان،، مجری گریم حدیث عقیلی، طراح لباس مهدیه خلج زاده، طراح نور رسول بابایی، دستیار صحنه پریسا رسولی، تیزر و استوری موشن بهرام لطفی، تدوین محسن جوادی، تایپوگرافی احمد کریمی، طراح پوستر و بروشور شیدا موحدی، عکاسان دیانا حبیبی، زهرا نیکخواه، ارتباطات رسانه ای علیرضا نیاکان، سیده سعیده سادات موسوی سالار، مدیر روابط عمومی سعیده سرلک و همکار روابط عمومی شهره آگاه اشاره کرد.
این نمایش از ۹ تا ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۹ در عمارت نمایشی ارغوان روی صحنه نمایش است.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور